Las Wolski
Krakowska oaza zieleni. Na całodniowy spacer, wycieczkę rowerową. Znajdziemy tu ZOO, kopiec Józefa Piłsudskiego, Klasztor Kamedułów, willę Decjusza z otaczającym ją parkiem i galerią rzeźb prof. Bronisława Chromego. Dojechać tu można autobusem miejskim spod hotelu Cracovia. Uwaga-wjazd pod Zoo prywatnym samochodem jest płatny!
ZOO
Założone w 1929 roku. Obecnie zoo w Krakowie posiada ok 300 gatunków zwierząt. Powierzchnia ogrodu wynosi 17 ha. Do ZOO można dotrzeć w około 15 minut autobusem miejskim MPK nr 134 spod budynku dawnego hotelu Cracovia. Samochodem nie dojedziemy pod sam Ogród. Auto trzeba zostawić na parkingu (płatnym) i w dalszą drogę udać się na piechotę lub dostępnym na miejscu busem.
Kopiec Józefa Piłsudskiego
Zwany również Kopcem Niepodległości, Kopcem Wolności, Sowińcem, Mogiłą Mogił – największy z krakowskich kopców, usypany na szczycie najwyższego wzniesienia Pasma Sowińca w Lesie Wolskim.
W 1934 r. Związek Legionistów Polskich wysunął pomysł usypania kopca-pomnika walki narodu o niepodległość. W Warszawie powstał Komitet Budowy Kopca na czele którego stanął płk Walery Sławek. Kopiec rozpoczęto sypać 6 sierpnia 1934 r. w dwudziestą rocznicę wymarszu z Krakowa I kompanii kadrowej Legionów.
Po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego postanowiono kopiec nazwać jego imieniem. Prace zakończono 9 lipca 1937 r. W kopcu złożono ziemię z wszystkich pól bitewnych I wojny światowej, na których walczyli Polacy.
W 1941 r. generalny gubernator Hans Frank wydał rozkaz zniszczenia kopca.
Po II wojnie światowej władza ludowa starała się kopiec zniszczyć. W 1953 r. przy użyciu czołgu usunięto ze szczytu kopca granitową płytę z wyrytym na niej krzyżem legionowym. Zniszczono wówczas cały stok kopca.
Obecnie nad kopcem czuwa Komitet Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego, powstały w czerwcu 1980 r.
W 1981 r. ruszyła akcja odnowy kopca. U jego podnóża spoczęła ziemia z pobojowisk II wojny światowej.
Klasztor Kamedułów
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie Kościół rzymskokatolicki wraz z eremem oo. Kamedułów znajdujący się w Krakowie przy al. Konarowej 1, na Bielanach.
Znajduje się na Srebrnej Górze w południowo-zachodniej części Lasu Wolskiego.
Zakonników sprowadził tu i osadził w 1603 marszałek wielki koronny Mikołaj z Podhajec Wolski. Kameduli są zakonem monastycznym pustelników żyjących według surowych zasad opartych na regule św. Benedykta.
Mnisi żyją w domkach – pustelniach lub w pojedynczych celach klasztornych. Spotykają się jedynie podczas mszy świętej, modlitw i kilku posiłków w ciągu roku spożywanych wspólnie w refektarzu. Praca, modlitwa, lektura, kontemplacja, pokuta, post, samotność, zachowywanie milczenia, mają służyć pełnemu zjednoczeniu z Bogiem.
Reguła zakonna przewiduje, iż wstęp do klasztoru mają wyłącznie mężczyźni, codziennie przez cały rok. Wpuszczani są co pół godziny w czasie otwarcia furty w godz. 8.00–11.00 oraz 15.00–16.30.
Nie są wpuszczane osoby w krótkich spodniach i z odkrytymi rękami i ramionami (zwłaszcza kobiety). Kobiety muszą mieć długą spódnicę i mają wstęp do klasztoru tylko przez 12 dni w roku, a mianowicie:
- Niedziela wielkanocna
- Poniedziałek wielkanocny
- 3 maja (N.M.P. Królowej Polski)
- niedziela Zesłania Ducha Świętego (Zielone Świątki)
- poniedziałek po niedzieli Zesłania Ducha Świętego (Zielone Świątki)
- niedziela po 19 czerwca
- druga niedziela lipca
- czwarta niedziela lipca
- pierwsza niedziela sierpnia
- 15 sierpnia (Wniebowzięcie NMP)
- 8 września (Narodzenie NMP)
- 25 grudnia (Boże Narodzenie)
Kościół zbudował w 1609-1630 włoski architekt Andrea Spezza. W 1642 nastąpiła konsekracja kościoła.
Przez pierwsze lata pracami kierował Walenty von Säbisch, ale po katastrofie budowlanej i zawaleniu się części kościoła, kierownictwo budowy przejął architekt włoski Andrea Spezza. Do roku 1630 udało im się doprowadzić budowę świątyni do końca według jego planów. Klasztor został wybudowany na wzór podobnych budowli włoskich. Do budowy Mikołaj Wolski zaprosił najlepszych współczesnych mistrzów. Bogate sztukaterie wewnątrz kościoła pochodzą z warsztatu Jana Baptisty Falconiego. W kaplicy Królewskiej znajdują się obrazy Tommaso Dolabelli – nadwornego malarza dynastii Wazów. Na centralnym miejscu prezbiterium, po pożarze umieszczono obraz Michała Stachowicza, przedstawiający Wniebowzięcie NMP. W kościele znajduje się wizerunek Matki Boskiej – Kamedulskiej Pani, namalowany w XVII w. przez kamedułę O. Wenatego z Subiaco.
Nazwa kameduli pochodzi od miejscowości Camedoli pod Florencją, w której w 1012 powstał pierwszy klasztor św. Benedykta.
Kameduli po przybyciu do Krakowa chcieli osiedlić się na wzgórzu, które należało wówczas do kasztelana wojnickiego Sebastiana Lubomirskiego. Mikołaj Wolski, który zakonników sprowadził do Krakowa, zaprosił Lubomirskiego na ucztę, podczas której, zwierzył się publicznie ze swoich kłopotów, związanych z budową eremu. Lubomirski podpisał podsunięty mu dokument o darowaniu góry i wsi kamedułom. Z kolei Wolski, podarował w zamian Lubomirskiemu wielką ilość srebrnych naczyń. Stad też pochodzi nazwa: Srebrna Góra.
Natomiast nazwa Bielany wzięła początek od białych habitów mnichów.
Mikołaj Wolski został pochowany przy wielkich drzwiach kościoła. W klasztorze zachował się portret Wolskiego.
W podziemiach kościoła – podobnie jak u reformatów w Krakowie – znajdują się zmumifikowane szczątki zakonników. W ogrodzie, podzielonym na maleńkie ogródki, stoją w kliku rzędach niewielkie domki – pustelnie, w których mieszkają milczący zakonnicy.
Willa Decjusza
Renesansowy pałacyk znajdujący się na terenie Woli Justowskiej w Krakowie przy ul. 28 Lipca 1943 17a. Wybudował go ówczesny właściciel Woli Justowskiej – Just Ludwik Decjusz w 1535 roku. Zaprojektowany przez Włochów: Giovanniego Cini ze Sieny, Bernardino Zanobi de Gianotis i Filipa z Fiesole. Przebudowana pod koniec XVI w. W tym czasie zbudowana także oficynę zwaną obecnie Domem Łaskiego. W 1720 właścicielami posiadłości została rodzina Sanguszków, Andrzej Morzkowski i Wielowiejscy. W XIX wieku kolejny raz przebudowana, tym razem przez rodzinę Ledóchowskich. Usunięto m.in. z wież barokowe hełmy i manierystyczne bastiony. Po 1844 roku Henrietta Kuczkowska zleciłą budowę reprezentacyjnych schodów wejściowych, balkonów wież i attyki. Po pożarze, w 1882 roku, Marcelina Czartoryska odrestaurowała willę według projektu Tadeusza Stryjeńskiego. Do 1917 roku willa była własnością Czartoryskich.
W czasie I wojny światowej w budynku znajdowały się koszary wojskowe, w czasie II wojny światowej była tam siedziba policji niemieckiej.
Po wojnie w pałacyku znajdował się Centralny Ośrodek Szkolenia Spółdzielczości Pracy, następnie internat, oraz oddział gruźliczy szpitala im. dr. Anki.
W latach 70. XX wieku willa popadła w ruinę.
W 1996 Willa Decjusza została odrestaurowana i jest siedzibą Stowarzyszenia Willa Decjusza.
Na terenie Parku Decjusza znajduje się Galeria Rzeźb Bronisława Chromego - krakowskiego artysty, profesora Krakowskiej ASP i autora wielu rzeźb, m.in. Smoka Wawelskiego. Wokół niewielkiego budynku zgromadzono sporo ciekawych prac artysty. Z powodzeniem można poświęcić trochę czasu, żeby je zobaczyć. Chromy jest również autorem pomnika Chopina, znajdującego się w innej części parku.